Vergankelijkheid

ruud kolijn

Vergankelijkheid
Een mooie jonge vrouw behangen met juwelen en goud wordt met de jaren toch lelijk en oud.
Alle moeite jong te blijven als een vrouw van twintig jaar zal met de jaren de schoonheid verloren gaan.
Optrekken van het vel om rimpels en plooien te verbergen.
De uren verstreken naar het kijken van je eigen beeld .
Jaar na jaar te zien dat de teloorgang van het vel niet is tegen te gaan.
De hulpeloosheid het proberen jong te blijven zien mislukken.
Wat is er mis aan een ouder vel met plooien en rimpels.
Elke plooi en groef is een onderdeel van het leven.
Het laat zien de tijd en lengte van het verleden en toekomst.
Elke rimpel heeft zijn verhaal van vreugde en verdriet.
De ogen welke nog net zo stralen als van die jonge vrouw.
Worden niet aangetast door het verstrijken van de jaren.
Ze hebben nog de glans van het verleden en het heden.
Met het verstrijken van de jaren hebben de ogen de jeugd kunnen bewaren.
Zie hier een gezicht getekend van een oude vrouw met ogen als diamanten welke de diepste gevoelens naar buiten dragen.
Zij vertellen de schoonheid opgedaan in al die jaren.
De wijsheid getekend in de diepte van het zijn.
Elke plooi of groef in het getekende gezicht.
Het heeft de schoonheid gelijk de ogen je vertellen.


 

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 27-03-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

ruud kolijn (Actief sinds: 27-03-2021)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Vergankelijkheid’ van ruud kolijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.