INLOGGEN
«»

ZITBANKEN

Bij de inkom, langs de weg,
doet de nostalgie haar zeg
via 't huisje, rond en klein,
waar je vroeger chique moest zijn

voor de tickets, voor de keur,
voor de naam van parkflaneur,
op de bankjes, pastelblauw
zat de bourgeoisie heel nauw.

Er zijn banken in het bos,
bij de bambi 's, tussen 't mos,
er zijn banken in het zand,
er zijn banken aan de kant

van het water, zwart en geel,
bij de vissen, bij 't geheel
van de beelden in het gras,
en dat komt steeds goed van pas.

Even verder staat een bank,
groot, robuust, en dus niet rank,
en door 't dak goed overdekt
blijft de lak mooi ongevlekt,

heel erg statig en rustiek
is de bank in 't park uniek
voor een schetsje of een boek,
voor een sapje of een koek.

Er zijn banken voor het zicht,
er zijn banken voor het licht,
er zijn banken voor de schijn,
maar soms moet er nog een zijn,

in de ronding van het hout
voelt een mens zich snel vertrouwd
met de bomen, met het groen,
met de zin om niets te doen.

In de vijver, langs de rand
is het marmer een gezant
van de kunsten, van de rust
die je telkens doelbewust

dwingt te kijken naar de grond
van de schoonheid in het rond
op de bank en op 't moment
dat je een beschouwer bent.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-10-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Inge Depauw
Actief sinds: 03-09-2020Informatie bij het gedicht:

Deze tekst kan beschouwd worden als een gedicht, maar is ook een lied waarvan u de partituur kan terugvinden op m'n website. Het maakt deel uit van tekst- en liedbundel "LIEDJES OP ACCORDEON". Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ZITBANKEN’ van Inge Depauw zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.