«»
Goudgeel wuivend riet
Op de golven van de wind
Ik hoop dat je het nog ziet
Met de ogen van een kind
Die vol verwondering kijkt
Naar de goudgele kroon
En haar blik verrijkt
Vanwege het vertoon
Van dit stukje natuur
Dat zich voor haar ogen
Als een geurig vuur
Naar haar is toegebogen
Op de golven van de wind
Op de golven van de windGoudgeel wuivend riet
Op de golven van de wind
Ik hoop dat je het nog ziet
Met de ogen van een kind
Die vol verwondering kijkt
Naar de goudgele kroon
En haar blik verrijkt
Vanwege het vertoon
Van dit stukje natuur
Dat zich voor haar ogen
Als een geurig vuur
Naar haar is toegebogen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 24-06-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Gertjan van der KraanActief sinds: 31-10-2014Informatie bij het gedicht:
De verwondering van een kind voor de natuur. Hadden we dat als volwassenen nog maar. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op de golven van de wind’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bewondering
Nieuwste gedichten
- Sterker door scheit
- Kerngezonde bejaarde fietst nog
- Bloesem mooi, snel uitgevallen
- [ Blij (2) ]
- [ Blij ]
- [ Half vol ]