«»
Ik zwaai maar terug, herken hem dan
Vlakbij gekomen houdt hij me staande,
uit wat zijn stil verdriet
Zijn vrouw is terminaal ziek, maar
missen wil hij haar niet
Bij deze aflopende zaak verleent hij
altijd nog mantelzorg Zevenentachtig
jaar is hij al, zijn vrouw vijfentachtig
Niet dat een klacht ook maar zijn
lippen verlaat Zelf mankeert hij totaal
niets, zelfs zonder medicatie staat
hij daar
Ik weet er weinig op te zeggen, maak
hem maar attent op de prachtige bloesem
om ons heen
Hij zegt me joviaal gedag en gaat maar
weer heen.
Dakoyria, 2019.
Een zware taak
In de verte groet mij die oude manIk zwaai maar terug, herken hem dan
Vlakbij gekomen houdt hij me staande,
uit wat zijn stil verdriet
Zijn vrouw is terminaal ziek, maar
missen wil hij haar niet
Bij deze aflopende zaak verleent hij
altijd nog mantelzorg Zevenentachtig
jaar is hij al, zijn vrouw vijfentachtig
Niet dat een klacht ook maar zijn
lippen verlaat Zelf mankeert hij totaal
niets, zelfs zonder medicatie staat
hij daar
Ik weet er weinig op te zeggen, maak
hem maar attent op de prachtige bloesem
om ons heen
Hij zegt me joviaal gedag en gaat maar
weer heen.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een zware taak’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bewondering
Nieuwste gedichten
- Sterker door scheit
- Kerngezonde bejaarde fietst nog
- Bloesem mooi, snel uitgevallen
- [ Blij (2) ]
- [ Blij ]
- [ Half vol ]