INLOGGEN
«»

Vergane glorie

gisteren hoefde zij niks
te zeggen
het rood op de straat
kuste haar sporen

de buiging was diep
te
neuzen raakten
het asfalt

een voor een
soms twee
waren de
uitverkorene

zeldzaamheid was
een illusie

de alen bevatten haar
in vijver rivier zee
en goot

geen teken
van hen
vandaag is anders dan gister

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Donna
Actief sinds: 14-02-2018Informatie bij het gedicht:

Een jonge vrouw destijds. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vergane glorie’ van Donna zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.