«»
te zeggen
het rood op de straat
kuste haar sporen
de buiging was diep
te
neuzen raakten
het asfalt
een voor een
soms twee
waren de
uitverkorene
zeldzaamheid was
een illusie
de alen bevatten haar
in vijver rivier zee
en goot
geen teken
van hen
vandaag is anders dan gister
Vergane glorie
gisteren hoefde zij nikste zeggen
het rood op de straat
kuste haar sporen
de buiging was diep
te
neuzen raakten
het asfalt
een voor een
soms twee
waren de
uitverkorene
zeldzaamheid was
een illusie
de alen bevatten haar
in vijver rivier zee
en goot
geen teken
van hen
vandaag is anders dan gister
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DonnaActief sinds: 14-02-2018Informatie bij het gedicht:
Een jonge vrouw destijds. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vergane glorie’ van Donna zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bewondering
Nieuwste gedichten
- Kerngezonde bejaarde fietst nog
- Bloesem mooi, snel uitgevallen
- [ Blij (2) ]
- [ Blij ]
- [ Half vol ]
- [ Verdiende loon ]