Viooltjes

Dakoyria

Ik zie wat piepkleine Viooltjes, ach ze zijn zo wonderlijk teer
Toch bieden zij zich aan wel en ook nog steeds meer in mijn
vrijwel betegelde tuin.
Soms groeien ze ook wat schuin en zijn zomaar tussen voegen
beland Hun ondergrond is maar zo arm, niet meer dan een
beetje zand.

De moeite waard vind ik hun tere kleuren en ik verheug me
steeds weer. Trouw geef ik wat water, dat lusten ze bést,
elke keer.

Lang blijven ze niet behouden, maar dát hindert mij dus niet
Zolang zij daar willen groeien bezorgen zij plezier, geen verdriet!

Dakoyria, 2016.