Bomen in loei
Buiten staan nu bomen met crèmige bloemen te stralenalsof iemand er het licht volop heeft aangedaan
Ondanks wat regen zal hun bloesem niet snel vergaan
Ze staan daar op rij op vrijwel gelijke hoogte en het kan
je niet ontgaan dat zij speciaal voor jóu hun wollige jas
hebben aangetrokken.
Hoewel wat koud nog kun je onverschrokken hen
bewonderen gaan
Die steeds weer verschijnende lichte heerlijkheid waarin
je hen zo góed kan verstaan.
Dakoyria, 2016.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-04-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bomen in loei’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bewondering
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|