Weerzien
"Hoi" zei je stralend, zoals je bent
Je grijpt mijn beide handen beet
Ik herken je stem zo goed
en til je moeiteloos
uit een waas van water
Het is zo natuurlijk zoals je doet
Ik staar je aan, vertel je zonder geluid
je begrijpt me, en volgt me
Verwonderd, zo echt
Met luid kloppend hart
breng ik je, wijs ik je de weg
Zonder enige moeite, of gevecht
Geen obstakels, geen weerstand
Een prachtig ogenblik van weerzien
zo natuurlijk, zo normaal
roep je intens haar naam
en ik huil
aanschouw een innig onthaal
Ik huil zo hard, van geluk
omdat niks verloren is
is dit wat ze met grenzeloos bedoelen?
Zelfs nu, uren voorbij
deze droom
kan ik je glimlach voelen
tot in mijn diepste
Dromen als deze
beleef ik het liefste
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Erna Kagenaar (Actief sinds: 10-01-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Weerzien’ van Erna Kagenaar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.