INLOGGEN
«»

de kwelder aan mijn Wad

het vlakke land rust nu in dagen na
de lavendel storm door wie ze is gekust, ze schermt
met doffe degens en zaait stilte al was het nog zo
pril als een ongeboren vrucht


ergens had ik het al geweten, ze weende toen
ik haar betrad, haar raakte aan haar delen die
zij alleen bezat het intieme van haar slaap
ijverde mijn drift terwijl ze zonder handen

in al haar kwetsbaarheid die aan mijn voeten me ligt

haar schuwe afrasteringen had ik met
ferme treden genomen en liet mijn afdruk
na in het genoom dat ons bindt, zij als
kwelder – ik als eeuwig kind

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 24-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

elze schollema
Actief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de kwelder aan mijn Wad’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.