INLOGGEN
«»

Stilte

De stilte daalt neer
In het midden van de nacht
Geluidsgolven worden teer
Verliezen aan kracht

Grote geluiden zijn opgeborgen
Zoals het slaan van deuren,
Brommers die de hoek om scheuren
De kakofonie is uitgestorven

De ruimte vult zich met
Het ademen van een kind
Geritsel in verwarmingsbuizen
Het fluisteren van de wind
Onder de houten vloer de muizen

Er vliegt een bromvlieg tegen het raam
Een wc wordt doorgetrokken
De koelkast slaat aan
In de verte is een vliegtuig vertrokken

Ganzen wieken hoog voorbij
Een trein zwelt aan, dooft uit
Voetstappen op de gaanderij
Een takje tegen de ruit

Tijdens de nacht
Als onze stemmen verduisteren
Leren we naar de stilte
Te luisteren


























Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 03-03-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Valentijn
Actief sinds: 28-12-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stilte’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.