«»
Hij zat in de metro
Hij was slaperig
Hij bleef gewoon recht zitten
Maar hij sloot zijn ogen
Hij doezelde een beetje weg
Hij bevond zich in dat gebied
Tussen slapen en wakker zijn
De slaap lonkte verleidelijk
Maar hij bleef waakzaam
Hij had een tas aan zijn voeten
Met wat allerhande spulletjes
Die belangrijk voor hem waren
Maar waardeloos voor ieder ander
Hij wilde zijn tas niet verliezen
Hij mocht niet wegzakken
In deze oase van rust
In de armen van de vergetelheid
Hij concentreerde zich
Op de geluiden om hem heen
Zijn ogen nog steeds gesloten
Er was een heel scala aan geluiden
Die bij de metro horen
Van bromtonen tot geroezemoes
De geluiden van de metro in beweging
Van deuren die open en dicht gaan
Na elke nieuwe stop
De geluiden van de passagiers
Die bellen of die praten met elkaar
Die hoesten of kuchen
Er was een vrouwenstem
Die halte na halte aankondigde
Via speakers in elke coupé
Hij was de stille getuige
Van het leven van alledag
In de grote stad
En op het moment
Dat dit alles dreigde te verdwijnen
Toen de slaap hem bijna overmeesterde
Opende hij daadkrachtig zijn ogen
Hij pakte zijn tas van de grond
Hij stond op
En toen de deuren zich openden
Stapte hij resoluut de metro uit
Hij stapte uit
Hij schudde de slaap van zich af
En hij verdween
In de waan van deze dag
Slapen in de metro
SLAPEN IN DE METROHij zat in de metro
Hij was slaperig
Hij bleef gewoon recht zitten
Maar hij sloot zijn ogen
Hij doezelde een beetje weg
Hij bevond zich in dat gebied
Tussen slapen en wakker zijn
De slaap lonkte verleidelijk
Maar hij bleef waakzaam
Hij had een tas aan zijn voeten
Met wat allerhande spulletjes
Die belangrijk voor hem waren
Maar waardeloos voor ieder ander
Hij wilde zijn tas niet verliezen
Hij mocht niet wegzakken
In deze oase van rust
In de armen van de vergetelheid
Hij concentreerde zich
Op de geluiden om hem heen
Zijn ogen nog steeds gesloten
Er was een heel scala aan geluiden
Die bij de metro horen
Van bromtonen tot geroezemoes
De geluiden van de metro in beweging
Van deuren die open en dicht gaan
Na elke nieuwe stop
De geluiden van de passagiers
Die bellen of die praten met elkaar
Die hoesten of kuchen
Er was een vrouwenstem
Die halte na halte aankondigde
Via speakers in elke coupé
Hij was de stille getuige
Van het leven van alledag
In de grote stad
En op het moment
Dat dit alles dreigde te verdwijnen
Toen de slaap hem bijna overmeesterde
Opende hij daadkrachtig zijn ogen
Hij pakte zijn tas van de grond
Hij stond op
En toen de deuren zich openden
Stapte hij resoluut de metro uit
Hij stapte uit
Hij schudde de slaap van zich af
En hij verdween
In de waan van deze dag
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 27-11-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Slapen in de metro ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over belevenissen
Nieuwste gedichten
- KAT EN MUIS (4) !!!
- Onverklaarbaar
- REGEREN (2) !!!
- EEN HELE GOEIE !!!
- Populaire chocoladezaak/ijssalon
- Creativiteit door lamlendigheid