INLOGGEN
«»

Gedicht over mijzelf

Als kleine jongen kwam je daar. Je ouders waren er bijna niet maar je opa wel. Zijn liefde voor het voetbal en het spel bracht hij over aan jou. Jij leerde lopen met een bal. Een klein beetje verlaten maar niet alleen. Je vader was daar niet meer waar je hem als vader zag. Je ging verhuizen en voelde je zo alleen, maar die voetbal van opa hield jou op de been. Je liep achter op school door eenzaam en verdriet, je werd gepest op dat gebied. Niemand die jou hebben wou maar een voetbal was altijd bij je. Niemand die jou ging geloven en niemand die jou wilde horen. Maakte jou sterker met een bal. Jij ging over grenzen heen die niemand anders kon. Waarom? Omdat de man die er nu niet meer is wist dat jij het kon. Elke dag waar daar dat ene traantje, je was zo alleen maar ook hier weer hielp een voetbal aan de voet jou op de been. Elke dag deed pijn want niemand stond daar voor jou. Een knuffel of een knipoogje verdiende jij niet. Dat is wat ze zeiden. Maar met een voetbal in de hand had jij die oneindige blik. Een blik in je ogen met volle moed dat jou nu tot hier brengt wie je bent. Elke dag moest je vechten om te laten zien wie je bent. Je verloor stukjes van jezelf. Ja wie is jesse en waar is hij. Alleen op het veld kon je hem vinden en was je er niet van af te blazen. De passie en je gevoel voor het spel heb je te danken aan die ene man want die was er wel. Dan niet naast je maar in je hart. In de liefde schoot je altijd mis, je deed je best en dat is wat de ander had gemist. Ze keken om je heen, ze zeiden dat je anders was. Maar stond je voor de spiegel dan wist jij: dit ben ik. Een paar gestaan om niet meer te leven, gaf jij je over om op te geven. Dit is voor jou ook de trap die jij moet belopen. Dit is voor jou hoop en moed om in het leven te gaan hopen. Er staan dingen op jou te wachten waar jij jaren lang op zit te smachten. Voor nu is het niet makkelijk, nu de storm begint te liggen blijf je nig hangen in die gedachtes maar op een dag zit daar jou toekomst op jou te wachten. Natuurlijk is het zwaar daar staat die ene dame voor jou klaar. Je zal niet meer kijken naar het verleden ga voor haar zijn in het heden. De afstand is nog te groot maar pak elke trede om het te beleven. Die dame die op je wacht zal jou geven jou eigen kracht.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 24-11-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Jesse
Actief sinds: 24-11-2020Informatie bij het gedicht:

Een verhaaltje uit mijn verleden om te kijken naar het heden. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gedicht over mijzelf’ van Jesse zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.