INLOGGEN
«»

Walkabout; en de kookaburra lachte

het is een mooie ochtend, weet je,
en de zon verschijnt een beetje
de stadse drukte die vergeet je
als je stapt in een zomers kleedje

niets negatiefs kan je verwachten
een dag als deze heeft geen klachten
de zon geeft energie en krachten
en de kookaburra lachte

want het zuidelijk halfrond
is waar ik mijn liefde vond
bij Ayer’s Rock, een stenen klont
op heilige Aboriginal grond

mijn liefde voor de stille outback
heet en dor, ja ik lijk wel gek
maar ik houd van die droge plek
in de greyhound met mijn backpack

er gebeuren daar spannende dingen
als je het reisschema niet gaat dwingen
je zult de dreamlines moeten zingen
van Aboriginals die je voorgingen

dit continent is verschrikkelijk oud
en ik ga daarin ‘walkabout’
de dagen heet, de nachten koud
waar meren waren ligt nu zout

het koelt wat af en het wordt later
de dorst in mij die smeekt om water
ik ruik de pub en wat kordater
wend ik mij tot de uitbater

het koude vocht vliegt door mijn keel
een witte kraag, de vloeistof geel
een bed en airco, ik vraag niet veel
voor mij hoeft het niet zo formeel

in bed gaan dan mijn hersens werken
de slaap komt snel en zal me sterken
ik moet mijn Wanderlust beperken
maar deze reis wil ik wel afwerken

het is tijd om naar huis te gaan
wat ik wilde heb ik ook gedaan
ik voel me werkelijk voldaan
en ben tevree met mijn bestaan.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 03-07-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

P.T.H. Feldbrugge
Actief sinds: 30-06-2020Informatie bij het gedicht:

Tilburg, 2017 mei Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Walkabout; en de kookaburra lachte’ van P.T.H. Feldbrugge zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.