Walkabout; en de kookaburra lachte
het is een mooie ochtend, weet je,
en de zon verschijnt een beetje
de stadse drukte die vergeet je
als je stapt in een zomers kleedje
niets negatiefs kan je verwachten
een dag als deze heeft geen klachten
de zon geeft energie en krachten
en de kookaburra lachte
want het zuidelijk halfrond
is waar ik mijn liefde vond
bij Ayer’s Rock, een stenen klont
op heilige Aboriginal grond
mijn liefde voor de stille outback
heet en dor, ja ik lijk wel gek
maar ik houd van die droge plek
in de greyhound met mijn backpack
er gebeuren daar spannende dingen
als je het reisschema niet gaat dwingen
je zult de dreamlines moeten zingen
van Aboriginals die je voorgingen
dit continent is verschrikkelijk oud
en ik ga daarin ‘walkabout’
de dagen heet, de nachten koud
waar meren waren ligt nu zout
het koelt wat af en het wordt later
de dorst in mij die smeekt om water
ik ruik de pub en wat kordater
wend ik mij tot de uitbater
het koude vocht vliegt door mijn keel
een witte kraag, de vloeistof geel
een bed en airco, ik vraag niet veel
voor mij hoeft het niet zo formeel
in bed gaan dan mijn hersens werken
de slaap komt snel en zal me sterken
ik moet mijn Wanderlust beperken
maar deze reis wil ik wel afwerken
het is tijd om naar huis te gaan
wat ik wilde heb ik ook gedaan
ik voel me werkelijk voldaan
en ben tevree met mijn bestaan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-07-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
P.T.H. Feldbrugge (Actief sinds: 30-06-2020)
Informatie bij het gedicht
Tilburg, 2017 mei
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Walkabout; en de kookaburra lachte’ van P.T.H. Feldbrugge zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.