INLOGGEN
«»

Een loos half uurtje

Ik wacht in een wijk die ik niet zo heel goed ken
Het regiobusje moet nog komen, terwijl ik veel
te vroeg ben

Een half uur kan ik mezelf gunnen en kijk eens
goed om me heen
Één en al natuurschoon in zomaar een park
dat voor mijn oog verscheen

Een verwilderde parkiet die schel fluitend in een
boom verdwijnt Even ben ik wat van de wijs:
crocussen die ik zie? Dat kán helemaal niet...
Ach welnee, Herfsttijloos dat een grasveldje van
wat lila voorziet

Werkelijk práchtige Treurwilgen die langs een
grote vijver staan Eiken en andere bomen die ik
niet ken en zich zomaar aanbieden
Zij verdienen met recht een stem!

Fladderende kauwen, een ware regen aan neer
vallend verdord blad
De grond al bezaaid met een zee aan kleuren,
terwijl ik in rust op een bankje zat

En júist toen het begon te spatten, kwam mijn
vervoer eraan Mijn tijd prettig benut, nam ik in
veel warmte plaats
Gestolen momenten zijn vaak de mooiste,
ja juist als jij je totaal niet haast!

Dakoyria, 2019.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 25-10-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een loos half uurtje’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.