«»
In een tevergeefse poging het verleden te doen herleven, nam ik de trein naar Bielefeld
Daar waar ik vroeger woonde
Ik was er mentaal en fysiek niet al te best aan toe
Ik hoopte tegen beter weten in dat, eenmaal aangekomen in mijn oude woonplaats, ik me wellicht wat beter zou gaan voelen
Ik had online een hotelkamer geboekt, niet heel ver verwijderd van het centrum:
Het mij volledig onbekende "Garni Wiegmann" hotel
Na veel te lang zoeken vond ik de straat en het pand
Een oudere vrouw deed pas open nadat ik minuten lang aan de deur stond te bellen
Ze was klein, dik en chagrijnig
Ze zag eruit alsof ze rechtstreeks uit haar werk kwam in zo'n troosteloze gaarkeuken van een industriƫle fabriek uit de oude Sovjet Unie
Ze leidde me door de gangen van het hotel
Alles was er oud en slecht onderhouden
Ze bood me een kamer aan die ik resoluut moest afwijzen:
Het kleine eenpersoonsbed was volledig doorgezakt want de hele lattenbodem was vermolmd
Ik bukte me en keek onder het bed
Alle houten latten lagen op de grond
Als je op dit bed zou gaan liggen verdween je voorgoed in een gapend gat
Zuchtend leidde ze me naar de volgende kamer
Het bed was precies hetzelfde maar de lattenbodem leek intact
De kamer zelf was piepklein en zonder TV, koelkast of wat dan ook
Ik nam mijn intrek in deze kamer die verder bestond uit louter oude meuk
Misschien dat het ooit modern was geweest een aantal eeuwen geleden ofzo, maar dat betwijfelde ik ten zeerste
Behalve uit de tijd was de kamer ook muf en stoffig als een soort verborgen crypte en zo benauwd als een sarcofaag
Na een half uur ofzo vluchtte ik het hotel uit
Maar buiten ging het me niet veel beter af
Het was druk in het centrum van de stad en mijn nek deed verschrikkelijk zeer, waardoor elke stap die ik zette hels was
Ik keek bijna scheel van de pijn en ik moest daardoor al snel terugkeren naar het hotel uit mijn nachtmerries in een poging om te gaan rusten
De hal waar mijn kamer op uitkwam was het decor van een klassieke griezelfilm:
Volgestouwd met de meest uiteenlopende opgezette dieren
Een soort macaber mausoleum van gemummificeerde creaturen die me in het halfdonker bloeddorstig aanstaarden met hun glazen ogen
Ik kreeg er de rillingen van
Het enige dat hier nog ontbrak was de seriemoordenaar uit dit soort films en ik leek bovendien ook nog de enige gast te zijn
Ik begon me zelfs af te vragen of dit zo'n hotel was waar je wel kon inchecken maar waar je nooit meer uitkwam
In de nacht lag ik te woelen en te kreunen
Het bed kraakte en piepte vervaarlijk in zijn voegen maar hield wonderbaarlijk stand
De pijn straalde via mijn nek door naar mijn kaken en dwars door mijn oogbollen
Ik was de wanhoop nabij
Het enige vertier tijdens het wakker liggen was het lezen in mijn favoriete boek van Goethe: "Het lijden van de jonge Werther"
In de ochtend vond ik in een klein keukentje wat broodjes en vleeswaren, achtergelaten voor mij
De tweede dag en nacht verliepen volgens een zelfde scenario
Toen had ik mijn grens wel bereikt:
Ik sprak de stuurse hoteleigenaresse aan en ik vertelde haar een leugen die gebaseerd was op een heel klein beetje waarheid:
Ik werkte op kantoor bij een multinational en dat was een satelliet
Men had mij plotseling opgeroepen voor een noodgeval en hoewel ik dolgraag nog een week was gebleven, moest ik jammer genoeg vertrekken
Helaas helaas helaas
Ze deed geen enkele poging haar ongenoegen te verbergen want dit zou haar geld kosten
Ze werd er nog chagrijniger van dan ze al was
Ik rekende desondanks de twee dagen verblijf snel af en ik maakte dat ik wegkwam, alsof de duivel me op de hielen zat
Ik informeerde nog even bij een ander hotel, maar ik was te ontmoedigd en te ontdaan
Ik gaf me gewonnen
Ik stapte met mijn koffer in de eerste de beste trein richting Rotterdam
Ik trok de volgende conclusie :
Het verleden laat zich niet opnieuw beleven
Auf wiedersehen Bielefeld
Hotel uit de hel
HOTEL UIT DE HELIn een tevergeefse poging het verleden te doen herleven, nam ik de trein naar Bielefeld
Daar waar ik vroeger woonde
Ik was er mentaal en fysiek niet al te best aan toe
Ik hoopte tegen beter weten in dat, eenmaal aangekomen in mijn oude woonplaats, ik me wellicht wat beter zou gaan voelen
Ik had online een hotelkamer geboekt, niet heel ver verwijderd van het centrum:
Het mij volledig onbekende "Garni Wiegmann" hotel
Na veel te lang zoeken vond ik de straat en het pand
Een oudere vrouw deed pas open nadat ik minuten lang aan de deur stond te bellen
Ze was klein, dik en chagrijnig
Ze zag eruit alsof ze rechtstreeks uit haar werk kwam in zo'n troosteloze gaarkeuken van een industriƫle fabriek uit de oude Sovjet Unie
Ze leidde me door de gangen van het hotel
Alles was er oud en slecht onderhouden
Ze bood me een kamer aan die ik resoluut moest afwijzen:
Het kleine eenpersoonsbed was volledig doorgezakt want de hele lattenbodem was vermolmd
Ik bukte me en keek onder het bed
Alle houten latten lagen op de grond
Als je op dit bed zou gaan liggen verdween je voorgoed in een gapend gat
Zuchtend leidde ze me naar de volgende kamer
Het bed was precies hetzelfde maar de lattenbodem leek intact
De kamer zelf was piepklein en zonder TV, koelkast of wat dan ook
Ik nam mijn intrek in deze kamer die verder bestond uit louter oude meuk
Misschien dat het ooit modern was geweest een aantal eeuwen geleden ofzo, maar dat betwijfelde ik ten zeerste
Behalve uit de tijd was de kamer ook muf en stoffig als een soort verborgen crypte en zo benauwd als een sarcofaag
Na een half uur ofzo vluchtte ik het hotel uit
Maar buiten ging het me niet veel beter af
Het was druk in het centrum van de stad en mijn nek deed verschrikkelijk zeer, waardoor elke stap die ik zette hels was
Ik keek bijna scheel van de pijn en ik moest daardoor al snel terugkeren naar het hotel uit mijn nachtmerries in een poging om te gaan rusten
De hal waar mijn kamer op uitkwam was het decor van een klassieke griezelfilm:
Volgestouwd met de meest uiteenlopende opgezette dieren
Een soort macaber mausoleum van gemummificeerde creaturen die me in het halfdonker bloeddorstig aanstaarden met hun glazen ogen
Ik kreeg er de rillingen van
Het enige dat hier nog ontbrak was de seriemoordenaar uit dit soort films en ik leek bovendien ook nog de enige gast te zijn
Ik begon me zelfs af te vragen of dit zo'n hotel was waar je wel kon inchecken maar waar je nooit meer uitkwam
In de nacht lag ik te woelen en te kreunen
Het bed kraakte en piepte vervaarlijk in zijn voegen maar hield wonderbaarlijk stand
De pijn straalde via mijn nek door naar mijn kaken en dwars door mijn oogbollen
Ik was de wanhoop nabij
Het enige vertier tijdens het wakker liggen was het lezen in mijn favoriete boek van Goethe: "Het lijden van de jonge Werther"
In de ochtend vond ik in een klein keukentje wat broodjes en vleeswaren, achtergelaten voor mij
De tweede dag en nacht verliepen volgens een zelfde scenario
Toen had ik mijn grens wel bereikt:
Ik sprak de stuurse hoteleigenaresse aan en ik vertelde haar een leugen die gebaseerd was op een heel klein beetje waarheid:
Ik werkte op kantoor bij een multinational en dat was een satelliet
Men had mij plotseling opgeroepen voor een noodgeval en hoewel ik dolgraag nog een week was gebleven, moest ik jammer genoeg vertrekken
Helaas helaas helaas
Ze deed geen enkele poging haar ongenoegen te verbergen want dit zou haar geld kosten
Ze werd er nog chagrijniger van dan ze al was
Ik rekende desondanks de twee dagen verblijf snel af en ik maakte dat ik wegkwam, alsof de duivel me op de hielen zat
Ik informeerde nog even bij een ander hotel, maar ik was te ontmoedigd en te ontdaan
Ik gaf me gewonnen
Ik stapte met mijn koffer in de eerste de beste trein richting Rotterdam
Ik trok de volgende conclusie :
Het verleden laat zich niet opnieuw beleven
Auf wiedersehen Bielefeld
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-07-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hotel uit de hel’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over belevenissen
Nieuwste gedichten
- KAT EN MUIS (4) !!!
- Onverklaarbaar
- REGEREN (2) !!!
- EEN HELE GOEIE !!!
- Populaire chocoladezaak/ijssalon
- Creativiteit door lamlendigheid