keerpunt
Ik ben altijd zo levensmoe
als ik bij de tandarst zit
En hij staat te peuteren en te poren in mijn slecht gebit
En als ik denk houd toch op met dat geboor
gaat hij nog tien minuten door
Maar als het einde daar is
en hij tenslotte klaar is
Verlaat ik de gehate stoel
met een opgelucht gevoel
en denk, ik ben wel weer okee
en ga nog weer een tijdje mee
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
violet (Actief sinds: 12-05-2019)
Informatie bij het gedicht
de tandarts.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘keerpunt’ van violet zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.