Aan de waterkant
Je ligt met mij in het gras
Terwijl je woordeloos geniet, schiet een vogel
voorbij
We kauwen samen op een grasspriet en je
kijkt intens naar mij
Zomaar aan de waterkant, bloemen en
insecten zoemend om ons heen
Tijd lijkt niet te bestaan, de zon die wel al
wat verdween
We moeten maar gaan
Wel wat koud geworden hijsen we onszelf
overeind
Nog even elkaar wat kussend, het fietsen erna
is best nog een eind.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Aan de waterkant’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.