De zwever en de vrouw

Coby Leeuwenburgh-kloosterman

Hun ontmoetingen zijn kort en snel,
de vrouw begrijpt hem wel.

Vanaf de parkeerplaats loopt ze naar
haar kantoor, als ze hem ziet is ze een en al oor,
Hij vraagt om geld, en ze smelt,
stopt twee euro in zijn hand.

Hij schaamt zich dood, en eet vaak droog brood.
Hij leeft op straat, hiervoor zat hij in de cel,
daarvoor in de kliniek.
Triest hij is geestelijk ziek.

De rechter zegt:" Wat moet ik met je aan ?
je hebt al zoveel fout gedaan".
Drugs, stelen, je bent een veelpleger.
Hij buigt zijn hoofd, en laat een traan.

Op een dag zien ze elkaar weer,
en dit keer geeft hij haar een zoen.
Hij wilde dit al eerder doen, maar durfde het
niet vanuit fatsoen. Hij roept:" was jij mijn moeder maar".

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 29-08-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Coby Leeuwenburgh-kloosterman (Actief sinds: 07-03-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De zwever en de vrouw’ van Coby Leeuwenburgh-kloosterman zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.