Kapotte jarretel...
Je droeg in die jaren nog een jarretel
Daarmee opgehouden werden nylon
kousen
Totdat er op een dag een brak,
vanzelfsprekend dat zo'n kous dan zakt...
Midden op straat, veel schaamte zoals
het gaat Tot mijn plezier bedacht ik dat
ik nog een stuiver had, die vulde prima op
Wat paniekerig in een donkere portiek
gedoken Jahoor, gelukkig zat de boel vast
Toch maar dicht langs de huizen naar
onze woning geslopen!.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kapotte jarretel...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.