INLOGGEN
«»

PLAATS

's Nachts stappen landlopers
over het ruige wijde veld
bij de groep kerels
brandt een fakkel _ zacht deinend

de huppende flambouwspits
is een eigenwijze vuurtong
die wegvliegt op een windvlaag
tussen graspluimen neervalt

de kleine rode danseres
ziet vol trots haar nazaten
welke snel geboren worden
onder gulzig geknetter
steeds meer planten verslinden

de moeder van de heidebrand
wil vrijheid _ zoekt verder
zweeft als eenzame vonk
door het wenkende duister
wordt gevat

binnen vier glanzende ruitjes
waggelt ze rustig op een kaars
bewondert eigen weerschijn
in het glas om haar heen
kent de blije gedachte:
"slechts zijn wat ik ben"

dankzij het gevallen dwaallicht
leidt een oude lantaarn
de beide geliefden
naar de nachtelijke einder.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 04-06-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:

De zwervers hebben onbewust een kleine heidebrand gesticht. De eerste vlam -van de fakkel gevallen- zweeft weg, komt neer en wordt door een paartje gevonden, dat haar meeneemt in een lantaarn en er verder mee wandelt door het duister. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘PLAATS’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.