INLOGGEN
«»

Tóen nog geen telefoon

In mijn ouderlijk huis kenden we heel lang
geen telefoon
Ik werkte in een andere stad, zo heel gewoon.

Vervoer vond plaats per trein en bus
In najaar en winter veel tijd verloren dus door
zó overvol... Soms paste ik zelfs er niet in!

Moe van een lange dag werken pakte ik helaas
ook nog eens de verkeerde bus
Toen ik eindelijk thuis kwam, mijn moeder
dodelijk ongerust.

Door te grote spanning ging zij maar schreeuwen
Begrijpen deed ik dat best wel Al snel kalmeerde
zij.

Haar dóchter weer heelhuids thuis, ondanks
gebrek aan gebel.

Dakoyria, 2017.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-10-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tóen nog geen telefoon’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.