INLOGGEN
«»

Op de vlucht

Telkens last van dat gevoel, treinen te vol met mensen.

Mensen te vol voor treinen, nee dat is pas erkenning.

Doelloos dolend over straat, het wankelen van de wil.

Wat mij hier brengt in een spagaat, een viooltje voor de ziel.

Te laat, te vroeg, te vol, te leeg waarheen wensen we een behouden vaart,

Wind in de zijlen, met regen zonder eigen haard.

Met grote stappen, vooruit vooruit, richtend op een stuk herkenning.

Met deze schuit, stel ik het uit als een dobber tegen de helling.

De waan van de dag, verstoord door het schuwen van anderen.

De tijd zit en nu op, het is tijd voor een beetje mens.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 27-09-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

alleenvoorjou
Actief sinds: 25-09-2015Informatie bij het gedicht:

Het gevoel van angst dat opkomt bij het aanschouwen van een volle trein, mensen die stormend erop komen. 'Nee', daar ga ik niet in dacht ik gelukkig, wat tijd om te schrijven. De volgende trein is een zorg voor later. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op de vlucht’ van alleenvoorjou zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.