ze speelden wat met lucht
ik zag handen
groeien uit de muur
cement viel naar beneden
vingers scheurden
zachtjes het behang
reepjes uit een grijs verleden
ze speelden wat met lucht
vormden vage klanken
waarvan de letters dansten
tot een zware zucht
het leek een oud verhaal
de woorden jankten
angst schreeuwde kleuren
in de lucht die zwaar geladen
neersloeg tegen ramen
wanhoop bloeide tegen
het plafond, groeide
in de regenvlagen tranen
ik loste op in nevels
die de stilte droegen
mistte en verstrooide licht
ik voelde wat de handen
van me vroegen, mijn ogen
de ziel van mijn gezicht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ze speelden wat met lucht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.