INLOGGEN
«»

afwezig kent geen laatste trein

in geluiden van de stad
hoor ik harten kloppen
het bloed is niet te stoppen
in verbluffende activiteit

voorbij de tijd van rusten, als ze
hun welverdiende maaltijd lusten
gaat de drukte onverminderd door
bruisend, is de link naar mijn gehoor

pas als kleine uren minder
mensen langs de muren tellen
vlakt het leven af, fluistert duister
zacht haar echo's naar hun graf

dan slaapt stilte in de huizen
zetten schaduwen hun stappen
op plavuizen om er niet te zijn
afwezig kent geen laatste trein

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘afwezig kent geen laatste trein’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.