INLOGGEN
«»

de laatste hakken echoën geluid

ramen worden zwart
de ruiten ondoorzichtig
het dichtgaan van een deur
klinkt niet meer zo voorzichtig
want sluiten gaat op slot

waar net de zon
nog warmte scheen
waait nu een kille wind
de steen voelt koud alsof
het huis van niemand houdt

drukte die gezellig
stapte in geroezemoes
lost op in haast, de laatste
hakken echoën geluid
de straat verlatend uit

de lucht wordt valer
het bestaan is schraler
in verdwijnend licht
er schemert dood in het
vervagend avondrood

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de laatste hakken echoën geluid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.