In de wachtkamer
Toegerust met nieuwe lentes
is de wachtkamer emotieloos
terwijl ieders hart om
een vergeet - me – nietje vraagt
al zijn ze reeds geplukt en verwaterd
door de langen vazen
waarin droogboeketten
zwijgen en zich rijpen aan het frêle licht
zachtjes schuifelen de voeten
onder de langgerekte benen
en is verveling het uur van
het moment
stilte is de bode van het verzet
om de dood te vermijden zolang
de spreekkamer gesloten blijft
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In de wachtkamer’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.