Wazig, troebel, donker en licht

mini

Ik ben wie ik word,
ik word wie ik was
en ik was wie ik ben.
Voor jou nu enkel een stem.
"Tot nooit meer kameraadje",
het laatste wat je zei.
Je klonk vrolijk en opgewekt, mijn beste maatje,
maar niet zoals ik je ken.
Alles wordt wazig, troebel, donker en licht.
Op een uitgang heb ik zicht.
Nu ik hier zweef,
wou ik dat ik langer bleef.
Ik had geen keus maar werd verplicht.
De laatste beelden die ik zag;
jouw lach.