«»
Want de “ik” die jij kent,
is niet meer dan bedrog
In het theaterspel dat wij speelden,
schitterde ik glansrijk in mijn rol
Maar als de lichten uitgaan,
en ik mijn mantel in de duisternis laat vallen
Is het niets meer,
dan mijn naaktheid die rest
De kwetsbaarheid, de waarheid
van de “ik” die jij niet kent
Vergeet me
En vergeet meWant de “ik” die jij kent,
is niet meer dan bedrog
In het theaterspel dat wij speelden,
schitterde ik glansrijk in mijn rol
Maar als de lichten uitgaan,
en ik mijn mantel in de duisternis laat vallen
Is het niets meer,
dan mijn naaktheid die rest
De kwetsbaarheid, de waarheid
van de “ik” die jij niet kent
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 21-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Caro VossenActief sinds: 20-05-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vergeet me’ van Caro Vossen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.