«»

Narcist

Narcist

Je schreeuwt pijn en bloed 
Nog met de mes in je hand
Die stak je keer op keer vol hoogmoed 
Je keek grijnzend naar mijn kant
Wetend dat ik in stilte zal lijden 
En jij rustig het slachtoffer kunt spelen 
Zo zal niemand mij bevrijden 
Mij als dader zien, zoals velen 

Herinner je nog die tijden?
Ik gaf je mijn hart en ziel 
Nu zonder reden moet ik strijden
Harteloos was je toen ik viel
Hongerig gaf ik je mijn laatste hap
Ademloos gaf ik je mijn lucht
Begrijp je waarom ik dit niet snap? Opeens ben ik voor jou een rotte vrucht

Ik val en je stampt me na
Op de grond blijf je me neerhalen 
Levenloos smeek ik je:'ga'
Genadeloos ga je het herhalen 

Die haat die je voelt voor mij
Waarom?? Vraag ik je nog perplex
Al die 17jaren zag ik ons als wij
Nu ben ik ineens je vreselijke ex??
Niemand kent me beter dan jij
Je kent heel goed mijn ziel
Noch gevangen noch vrij
Draaiende in deze eindeloze wiel

Waarom ineens die hardheid?
Waarom al die geslepen messen? 
Mijn rug vol gaten van je strijd 
Je onnodige en oneerlijke lessen 
Mijn hart was al die jaren puur
Ik gaf je die vol vertrouwen 
Nu betaal ik mijn pijn duur 
Mijn eigen dood daar ben ik om aan het rouwen 

Ik adem maar ben al jaren overleden 
Mijn lichaam die blijft bewegen 
Fa's ziel heeft tevergeefs jaren gestreden 
Wachtend en nog niet gestegen 
Mijn botten blijven verbrijzeld 
Toch onzichtbaar voor iedereen 
Mijn lichaam die mijn ziel gijzelt 
Toch klopt Mijn hart onder deze laag steen

De term narcisme staat je niet 
Zelfs deze bloem is je niet waard 
Meer een rat die zijn stinkende hol verliet
Kijk maar goed naar je dikke lange staart 
Alleen deze rat is gaan stinken 
Denkend dat ie de macht heeft
Wilt iedereens bloed drinken 
Zelfs zijn lijn die nog leeft

Niet oplettend op deze rustige slang
Die wijs en rechtvaardig is
Vele kansen gevend en heel lang
Deze rat heeft het nu mis