INLOGGEN
«»

bedrogen vriendschap

Hoe kon ik toch zo stom zijn.
Ik ben er weer ingelopen.
Telkens denk ik dat we weer betere vrienden worden.
Maar niets is minder waar.
Ik zat zo in met je.
Ik zei dat ik er altijd voor je zou zijn.
Ik zei je dat je me alles kon vertellen.
Ik vroeg me telkens af hoe het zou gaan met jou.

Maar jij keek nooit naar me om.
Je doet altijd maar verder met wat jij belangrijk vind.
Je doet maar alsof je me leuk vind.
Je lacht samen met me, ook al lachen je ogen nooit mee.
Je zei me dat ik er altijd voor me zou zijn, maar dat ben je niet.
Je zei me dat ik alles aan je kon vertellen.
Maar achter m’n rug vertelde je het gewoon door.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-06-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

kimie
Actief sinds: 01-06-2015Informatie bij het gedicht:

Voor Jessie 1/06/2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘bedrogen vriendschap’ van kimie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.