Niet pluis
Hij zei, meisje ga je mee?
Waarheen, vroeg zij.
Naar 'n café voor ’n kopje thee,
Daarmee maak jij mij blij.
Dat vond de deerne ‘n goed idee,
Ze stemde enthousiast mee in,
En ging graag mee naar ’n café.
Ze had het daar naar haar zin.
Hij nodigde haar bij hem thuis.
Argeloos ging ze mee,
Maar dat bleek toch niet pluis.
Wat hij van haar wilde dat ze dee,
Bleek absoluut niet kuis,
Met het gevolg, zat ze later mee.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-01-2025
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
© Op dit gedicht 'Niet pluis ' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.