arme benen
wat ons van welsprekendheid lijkt
wordt op handen en voeten gedragen
door de ziek, zwak, slap en versletenen
zij zien die trotse passen voorbij stappen
en voelen een oneerlijk zeurende pijn
kon het bij mij maar net zo licht zijn
dat een dik wit pak sneeuw niet afschrikt
al dat glibberen juist plezier ontsteekt
aangezien elk valletje te overzien blijft
heb elke ontsprongen schuiver overleeft
wat heeft de rest wat diegene niet heeft
geluk gehad op het pad der fortuin
genoeg gebeden in tijden van kracht
waren de goden soms zo goedgezind
dat sommige maar moeten leiden
er is altijd wat te zeggen voor beiden
want genoten zal worden met tuiten
vanwege hen die het missen zozeer
weet iedereen nu je kan toch beter
voelen door het ontbreken te delen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-02-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Wolflow (Actief sinds: 04-02-2021)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘arme benen’ van Wolflow zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.