Voort durende genade

Gertjan van der Kraan

Voort durende genade

Daar ligt hij dan, de vijfde van ons nageslacht.
Wat een grote zegen, ik had het niet verwacht
Dat ik dit weer mag beleven,
Mij deze zegen wordt gegeven.
’t Blijft een wonder ied’re keer
En zo kijk ik vol verwond’ring op Olaf neer.
Heer, houdt hem vast in Uw trouwe vaderhanden
Bewaar hem voor de vele slaafse banden
Waardoor hij zich van U af zou keren
En laat hem ied’re dag weer leren
Dat Jezus de Weg, de Waarheid en het Leven is
En ook al gaat het vele keren mis
Uw genade voortduurt, zijn hele leven
Als hij leert zijn hart aan U te geven
Laat mij als grootvader Uw reflector voor hem zijn
Reflector van een Grote Vader, voor groot en klein