Een hoopje mens

Els Hendriks Wouters

Een kind baar je met moeite en pijn
een hoopje mens, oh zo klein
bij de geboorte besef je nog niet meteen
dat je een kind krijgt maar te leen
je brengt het groot met vreugde en verdriet
maar dat weet je dan nog niet
soms met een lach soms met een traan
zodat het op eigen benen kan staan.

Je geeft het je zienswijze mee
naar je eigen inzicht en idee
zodat als jij er eens niet meer bent
het kind jou in zichzelf herkent
en ook weer in zijn latere leven
dat aan zijn kinderen door kan geven
en kan zeggen ik wist het meteen
ik heb je in dit leven ook maar te leen.