INLOGGEN
«»

Verbintenissen

«»
Zusje ik verbind mij
Je kiest na worstelingen een eigen veiligheid met eigen werkelijkheid door eigenheid.
Jij zoekt naar zoveel angsten en je zoekt naar zoveel verdriet.
Dat je alles verder niet meer ziet.
Je ziet alleen zoals een steen schuift.
Je kijkt alleen zoals een storm ravage maakt.
Er is geen wereld meer voor jou, want je laat die wereld van ons in de kou.
Maar als je opstaat uit je dood.
Dan leef je en maak ik je weer groot.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-01-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Adoptie
Actief sinds: 30-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verbintenissen’ van Adoptie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.