INLOGGEN
«»

Ouders en kind

Ik ben het kind geworden van mijn tweede ouders. Zij zagen mij en dragen mij. Het was toen ik al geboren was. Wat maanden oud en zo te klein. Niet wetende dat ik er niet moest zijn. Niet kunnen weten wat t was. Hoe t heet als er geen liefde was. T eerste moederschap werd niet gedaan noch gedurfd.

Een baby onder schurft. Veel te klein voor hoe een baby van wat maanden oud eigenlijk moest zijn. Liefde is er alttijd . Maar de kracht is soms niet bereid. Maar gelukkig zijn er soms mensen die kunnen dragen en expres om een kindje vragen. Die er op wagen. En zij maken de liefde in het kindje wat sterker. Zodat het schrikdraad veranderd in mooi haar. Haar wat zilver zal worden. In de toekomst


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-10-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Adoptie
Actief sinds: 30-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ouders en kind’ van Adoptie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.