Trots (2)

Trijan

Gevoel van discriminatie sluimert in ons bewustzijn,
Geestelijk terreur, volgens de zender gezeur,
een boze buitenwereld om wie wij zijn.

Ons bewustzijn blijft malen,
de wereld moet stoppen, dit is niet te verkroppen,
wie ik ben wil ik zelf bepalen.

Het liefst willen schuilen,
in onze veilige kelder, dan denken wij helder,
chronisch uithuilen.

Het medicijn ligt voor het grijpen,
wij hebben een eigen afweersysteem, vinden is een probleem,
trots zijn op wie je bent daar gaat iedereen hem voor knijpen.

Een muur van trots valt nauwelijks te slechten,
een onneembare vesting, onze geestelijke redding,
trots zal onze rug rechten.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-10-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Trijan (Actief sinds: 22-04-2020)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Trots (2)’ van Trijan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.