DE MENS, HIJ DENKT
Wervelend in hersenstormen
proeven zijn geluiden geuren
lang vergeten levensvormen
stralen niet-bestaande kleuren
De kop te klein de last te groot
door zijn overvolle hersendoos
stromen kwik en vloeibaar lood
heet en zwaar, meedogenloos
Stelt zijn waken nieuwe vragen
ademt het zijn scheppingsdrang
zal de slaap verlossing dagen
duurt de nacht zo lang, zo lang
Met het voortgaan van de tijd
raakt zijn denken weldoorvoed
verschiet in vage werkelijkheid
zijn verstarde logica voorgoed.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-01-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Joop Hagen (Actief sinds: 15-07-2021)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘DE MENS, HIJ DENKT’ van Joop Hagen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.