Modder stinkt
ik moet nu wel
wandelen over onbekende paden
er is geen weg terug
afgesloten
een indrukwekkend groot bord
ik registreer te vlug
en kijk dus toch weer om
en struikel over takken
ik keek niet
het pad lijkt begaanbaar
als ik opsta verzamel ik moed
gelukkig dat niemand het ziet
het bloed
de tranen
de schaamte
modder stinkt
gelukkig schijnt er zonlicht
door de bomen
ik moet nu wel
ik heb zelf
dit pad genomen
nu val ik niet meer
al doet de wond nog zeer
ik ga opletten dit keer
het pad is hobbelig
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 31-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Erna Kagenaar (Actief sinds: 10-01-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Modder stinkt ’ van Erna Kagenaar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.