weten?

Geert Messelis

het alledaagse
is onwerkelijk geworden
als ieder geloof
dat eeuwigheid belooft
is het wat trager
het verworden valt niet op

we staren naar ons eten
keurig op ons bord
vers uit de magnetron
maar we zijn thuis
en willen nog de staande klok
van onze ouders
toen tijd nog tijd was

de onschuld is verloren
tijdens de maaltijd
praten we niet
met onze disgenoten
maar met smart phone en i - pad
overal onleesbare tekens
in de kamer
op de grond
we raden maar
wat in het rond
we stellen onze werkelijkheid samen
maar waar zijn we naartoe aan het gaan
1-0-1-0
de pixels van een selfie
veiligheid, angst
niet voor de zwarte man
maar voor de hackers
van het waarom