NOGAL WIEDES
In de tuin der vergankelijkheid
Is elke zandkorrel een mooi moment
Een vergeten herinnering
Elke bloem een vergane lach
Overwoekerd door het onkruid
De sleur van elke dag
Verworden tot verwilderde orde
Die mij kalmte zou moeten geven
Die mij niet mag verbieden te leven
-----
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-04-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Danny Vandenberk (Actief sinds: 02-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘NOGAL WIEDES’ van Danny Vandenberk zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.