Evenwicht goed en kwaad

Eva van der Sterren

De dag des oordeels was voorbij
De zwarte rozen bleven bloeien
De zon leek te gloeien
De jongen lag droevig in de wei

De tijd was vervaagd
Het meisje was verdwenen
Ergens ver weg in de zeeën
De gedachte heeft me doorgezaagd

De zwarte roos, donker maar zo sympathiek
Ergens in de zeeën verloren
De bloemen hier zijn daardoor herboren
Alles is energiek

Het goede en kwade staan in evenwicht
Dit is het leven
Het gaat erom, om te blijven zweven
We zien hier het levenslicht