«»
Nog onwetend van de storm die je los zal rukken van jou gehechtheid aan de grillige tak.
Er zullen altijd weer stormen woeden, onze dagen donker kleuren zoals de bladeren.
Trekkend en rammelend aan de deur van ons frĂȘle bestaan.
Doch daarna volgt altijd weer de rust, de serene stilte die ons in staat stelt om vol overgave en vertrouwen ons pad verder te gaan.
Storm
Groen blad, daar hang je, doorweven met je tere aderenNog onwetend van de storm die je los zal rukken van jou gehechtheid aan de grillige tak.
Er zullen altijd weer stormen woeden, onze dagen donker kleuren zoals de bladeren.
Trekkend en rammelend aan de deur van ons frĂȘle bestaan.
Doch daarna volgt altijd weer de rust, de serene stilte die ons in staat stelt om vol overgave en vertrouwen ons pad verder te gaan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-08-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
FamkeActief sinds: 18-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Storm’ van Famke zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.