Dat vage
dat vage
er is altijd dat vage
voor een mens alleen
bijna niet te dragen
gevoel dat alles onecht is
ik zie maar kan
er nooit bij komen
de horizon is vaak een
obstakel voor mijn dromen
filosofeer over
de diepte van bestaan
daal dan af in een steeds
nauwer wordende spiraal
waar angst
de sfeer bepaalt in
een totaal verloren zijn
door existentiële pijn
dan is er eindelijk
jouw stem die zachtjes
zegt dat ik weer boven ben
ik laat me nooit meer zover gaan
wil melker
04/07/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dat vage’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.