Van het bepalende gemis ..

Marianne van Toorenburg

Wanneer het laatste woord gezegd
omdat het zo bepaald is
ik had maar te zwijgen in alle talen
en kan niets meer verhalen

Wanneer de spruit van moeders schoot
die van hetzelfde bloed
zomaar opzij gezet
gewoon omdat het moet

Wanneer de laatste zorgen
er nooit verdwenen zijn
en er de laatste traan nog volgt
denkend aan het laatste venijn

Is dit wat er kan ?
is dit hoe het zal blijven ?
omdat de waarheid anders was
en ik er maar moet zwijgen

Als dit is wat het is ?
en ik niet anders mág ..
zijn er mijn sporen dan uitgewist ? ..
word ik dan niet gemist ?

Het zijn de vragen die er tasten
omdat alles donker was
en is er voor mij alleen de herinnering nog
maar wat als ik straks een hoopje as ?

Moederliefde doet soms pijn
Als later te laat kan zijn .