grens
huid
uiterste grens
voor ons gemaakt voor strelen
en voor het spelen
van het zoetste aller spelen
voorhoofdje strelen
van een koortsig kind
uiterste grens
die ons naakt en kwetsbaar maakt
er is soms wederkeren
in het strelen
jij bent mijn thuis
die ik bemin
we zijn verenigd
in de schaduw
van het licht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-03-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘grens’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.