de verwondering
zilvergolfjes op het water
onschuldig spel
van zon en wind
naar later
hun stempels branden
op je hoofd
mooi ingedeeld
je graaft verbergen
in de diepste aarde
je gaat door
het meer zijn dan hun willen
ontdekt
maar wil het niet
je gaapt niets aan
hij is niet
maar blijft je hele leven
een wonde in je ingewanden
het vragen is voorbij
voorbij de brug
je rug staat krom
van wachten tot je laatste snik
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de verwondering’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.