«»

stilstaan

kan iemand me gesproken
de wereld vertellen
met zin
verdoken tussen woorden
we hebben allen schrik
om verder door te gaan dan
er was eens.....
eens trok iemand heel ver weg
om angst te leren

we blijven allen staan
door angst bemand
en overmand

ver weg is naast de deur
we horen het geruzie
van buren in de nacht
we trekken het dekbed
over onze hoofden
en zien alleen
de buurt, ons huis

we willen vroeger leven
maar vroeger heeft ons hier gebracht
de zinnen zijn veranderd
de woorden zijn gebleven
het zoeken naar betekenden
ik schreef bijna bekenden
om angst die in ons is
anders neer te schrijven

het zeggen is verloren
wellicht zijn wij de laatsten
om woorden neer te schrijven
en kijkt wie na ons komt
alleen naar beelden

ons denken is de onvoltooid verleden tijd
zoals in alle eeuwen
de tijd waait sneller
dan de woorden
en voert ze mee
als echo's naar de zee
we rennen met de tijd
we zijn van tijd
maar tijd snelt ons voorbij
zodra we hijgen