Een laantje

Willem Bernardus Tijssen

Een laantje zonder einde.
Een laantje zonder begin.
Een laantje van het weten,
voordat ik mij bezin.

Een laantje naar de einder.
Een laantje, het einde niet
in zicht. Een laantje
wegbereider van de duisternis
tot het ochtendlicht.

Een laantje dat immer opwekt
voort te gaan. Een laantje dat
niet doelloos kronkelt zonder
levenszin. Een laantje dat
immer een smalle weg lijkt
te beslaan, dat een einde belooft
bij ieder nieuw begin.

Een laantje, dat hoop gloort
en zin geeft verder te gaan,
dat zonder een begin nimmer
een kans geeft tot het einde
in het leven te staan.